SHTOJCA 12:

Misioni i vetëm i Profetit ishte që të dorëzojë Kuranin, tërë Kuranin, dhe asgjë përveç Kuranit (3:20; 5:48-50, 92, 99; 6:19; 13:40; 16:35, 82; 24:54; 29:18; 42:48; 64:12).

Dorëzimi i Kuranit ishte një mision aq i rëndësishëm dhe fisnik sa që Profeti nuk pati pak kohë të bëjë ndonjë gjë tjetër. Aq më shumë, Profeti u ndalua me fjalët më të rrepta nga lëshimi i ndonjë mësim fetar përveç Kuranit (69:38-47). Atij madje edhe iu ndalua që ta shpjegojë Kuranin (75:15-19) – Zoti është mësuesi i Kuranit (55:1-2) dhe Kurani është Hadithi më i mirë (39:23 & 45:6).

Këto fakte Kuranore manifestohen në realitetin historik që fjalët dhe veprat (Hadith & Suna) që i janë mveshur Profetit nuk u shfaqën deri në shekullin e dytë pas vdekjes së tij. Kurani ka profetizuar trillimet e Hadithit dhe Sunës nga armiqtë e Profetit (6:112-115). Kurani na mëson që ishte vullneti i Zotit që të lejojë shpikjen e Hadithit dhe Sunës për t’i shërbyer një kriteri që i ekspozon ata që besojnë vetëm me fjalë goje, jo në zemrat e tyre. Ata që i tërheqë Hadithi dhe Suna vërtetohet të jenë besimtarë të pavërtetë (6:113). Për ironi, librat e Hadithit raportojnë porositë e Profetit që të mos shkruajnë asgjë nga ai përveç Kuranit! Të paraqitura më poshtë janë dy Hadithe të tilla të marra nga burimet më të besueshme të Hadithistëve, Sahih Muslilm dhe Is-haah Ahmad Ibn Hanbal:

Profeti tha, “Mos shkruani asgjë prej meje përveç Kuranit.” [Ahmed, Vëllimi. 1, Faqe 171, dhe Sahih Muslim]

Ky Hadith thotë që Profeti e mbajti qëndrimin e tij anti-Hadithist deri në vdekje. [Ahmed, Vëllimi. 1, Faqe 192]