Surja 18: Shpella (El-Kehf)

[18:0] Në emër të Zotit, Mirëbërësit, të Mëshirshmit

[18:1] Lavdi Zotit, që shpalli te shërbëtori i Tij këtë shkrim, dhe e bëri të patëmetë.

[18:2] (Shkrim) i përkryer për të paralajmëruar ndëshkim të rëndë nga Ai, dhe për të çuar lajm të mirë te besimtarët që çojnë jetë të drejtë, që ata kanë fituar shpërblim bujar.

[18:3] Ku qëndrojnë përgjithmonë.

[18:4] Dhe për t’i paralajmëruar ata që thanë, “Zoti ka lindur djalë!”

[18:5] Ata nuk kanë njohuri për këtë, e as prindërit e tyre. Çfarë blasfemie po del nga gojët e tyre! Çka ata shprehin është gënjeshtër e tepërt.

[18:6] Mund ta fajësosh veten në llogari të reagimit të tyre ndaj këtij kallëzimi, dhe mosbesimit të tyre në të; mund të pikëllohesh.

Fundi i botës*

[18:7] Kemi zbukuruar çdo gjë në tokë, në mënyrë që t’i testojmë ata, dhe kështu t’i shquajmë ata mes tyre që punojnë drejtësi.

[18:8] Patjetër, do të fshijmë çdo gjë në të, duke e lënë atë krejtësisht shterp.*

Banuesit e shpellës

[18:9] Çka po ta merr mendja, pse tjetër po të tregojmë për njerëzit e shpellës, dhe numrat e ndërlidhur me ta? Ata janë mes shenjave tona të mahnitshme.

*18:8-9 Siç del, historia e këtyre besimtarëve të Krishterë, Shtatë Gjumashëve të Efesit, është drejtpërdrejt e lidhur me fundin e botës siç thuhet në 18:9 & 21. Roli i këtyre besimtarëve në zbulimin e fundit të botës është i detajuar në Shtojcën 25.

[18:10] Kur të rinjtë u strehuan në shpellë, thanë, “Zotëruesi ynë, derdh mbi ne mëshirën Tënde, dhe na beko çështjet tona me udhëzimin Tënd.”

[18:11] Ne pastaj ua mbyllëm veshët në shpellë për një numër të paracaktuar vitesh.

[18:12] Pastaj i ringjallëm për të parë cila nga dy palët mund të numërojë kohëzgjatjen e qëndrimit të tyre aty.

[18:13] Të tregojmë ty historinë e tyre, sinqerisht. Ata ishin të rinj që besuan në Zotëruesin e tyre, dhe ne ua shtuam udhëzimin e tyre.

[18:14] Ua përforcuam zemrat e tyre kur ata u ngritën dhe thanë: “Zotëruesi ynë i vetëm është Zotëruesi i qiejve dhe tokës. Ne nuk do të adhurojmë asnjë zot tjetër përkrah Tij. Përndryshe, do të ishim larg në humbje.

[18:15] "Ja ku janë njerëzit tanë duke ngritur zota përkrah Tij. Sikur të mund të furnizonin ata ndonjë provë për të mbështetur qëndrimin e tyre! Kush është më i keq se dikush që trillon rrena dhe ia mveshë ato Zotit?

Shtatë gjumashët e Efesit*

[18:16] "Pasi që dëshironi t’iu shmangeni atyre, dhe adhurimit të tyre të tjetër pos Zotit,* le të strehohemi në shpellë. Le të derdhë mbi ju Zotëruesi juaj mëshirën e Tij dhe t’ju drejtojë në vendimin e drejtë.”

*18:16-20 Efesi gjendet rreth 300 km në jug të Nicës antike, dhe rreth 50 km në jug të Izmirit të sotëm në Turqi. Banuesit e shpellës ishin të Krishterë të ri që donin të ndjekin mësimet e Jezusit, dhe të adhuronin vetëm Zotin. Ata ishin duke i ikur keqtrajtimit të neo-krishterëve që shpallën një Krishterim të korruptuar tre shekuj pas Jezusit, në pasim të Konferencave të Nicës, kur doktrina e Trinisë u shpall. Në vitin 1928, Franz Miltner, një arkeolog Austrian zbuloi varrin e shtatë gjumashëve të Efesit. Historia e tyre është mirë e dokumentuar në disa enciklopedi.

Një mësues udhëzues është parakusht

[18:17] Mund ta shihje diellin kur lindi duke ardhur nga ana e djathtë e shpellës së tyre, dhe kur perëndoi, ndriçoi mbi ta nga e majta, përderisa ata fjetën në zgavër aty. Kjo është njëra prej shenjave të Zotit.* Këdo që Zoti e udhëzon është vërtetë i udhëzuar, dhe këdo që Ai e dërgon në humbje, nuk do të gjesh për të asnjë mësues udhëzues.

*18:17 Kjo shenjë, aluzion, na tregon që shpella ishte e drejtuar kah veriu.

[18:18] Do të mendoje që ishin të zgjuar, kur në fakt ishin në gjumë. I kthyem në anën e djathtë dhe në anën e majtë, përderisa qeni i tyre i zgjati para këmbët e tij mes tyre. Po t’i shihje ata, do të kishe ikur prej tyre, i goditur me llahtari.

[18:19] Kur i ringjallëm ata, e pyetën njëri tjetrin, “Sa gjatë keni qenë këtu?” “Kemi qenë këtu një ditë ose një pjesë të ditës,” ata u përgjigjën. “Zotëruesi juaj e di më së miri sa gjatë kemi qëndruar këtu, pra le të dërgojmë njërin prej nesh me këto monedha në qytet. Le të gjejë ushqimin më të pastër, dhe të blejë pak për ne. Le të ketë kujdes të mos vërehet shumë, dhe të mos tërheqë vëmendjen e të tjerëve.

[18:20] "Nëse ju zbulojnë, do t’ju gurëzojnë për vdekje, ose t’ju detyrojnë të ktheheni prapa në fenë e tyre, atëherë nuk mund t’ia dilni.”

Lidhja me fundin e botës*

[18:21] I bëmë të zbulohen, për t’ia bërë me dije të gjithëve që premtimi i Zotit është i vërtetë, dhe për të hequr krejt dyshimin në lidhje me fundin e botës.* Njerëzit pastaj u grindën mes vete sa i përket atyre. Disa thanë, “Le të ndërtojmë një ndërtesë rreth tyre.” Zotëruesi i tyre është njohësi më i mirë i tyre. Ata që mbizotëruan thanë, “Do të ndërtojmë një vend adhurimi rreth tyre.”

*18:21 Siç detajohet në Shtojcën 25, ky tregim ndihmoi në gjetjen e fundit të botës.

[18:22] Disa do të thoshin, “Ata ishin tre; i katërti qeni i tyre,” përderisa të tjerë do të thoshin, “Pesë; i gjashti qeni i tyre,” përderisa supozonin. Të tjerë thanë, “Shtatë,” dhe i teti ishte qeni i tyre. Thuaj, “Zotëruesi im di më së miri për numrin e tyre.” Vetëm një pakicë e diti numrin e saktë. Prandaj, mos u shty me ta; bëua rrafsh. Nuk ke nevojë të konsultosh askënd për këtë.

Përkujtojmë zotin në çdo rast që na jepet

[18:23] Të mos thuash që do të bësh diçka në të ardhmen,

[18:24] pa thënë, “dashtë Zoti.”* Nëse harron të bësh këtë, duhet menjëherë të përkujtosh Zotëruesin tënd dhe të thuash, “Më udhëzoftë Zotëruesi im të bëj më mirë herën e ardhshme.”

*18:24 Ky urdhër i rëndësishëm na jep mundësi ditore për ta përkujtuar Zotin.

[300 + 9]*

[18:25] Ata qëndruan në shpellën e tyre treqind vite, plus nëntë.*

*18:25 Ndryshimi në mes të 300 viteve diellore dhe 300 viteve hënore është nëntë vjet. Kështu, zbulimi i fundit të botës ishte paracaktuar nga i Plotfuqishmi të ndodhte në vitin 1980 Pas Lindjes së Krishtit (1400 Pas Hixhrës), 300 vite (309 vite hënore) para fundit të botës (shih 72:27 dhe Shtojcën 25).

[18:26] Thuaj, “Zoti është njohësi më i mirë se sa gjatë qëndruan ata atje.” Ai i di të gjitha fshehtësitë në qiej dhe tokë. Nga hirësia e Tij mund të shihni; nga hirësia e Tij mund të dëgjoni. Nuk ka asnjë përkrah Tij si Zotërues dhe Sundues, dhe Ai kurrë nuk lejon asnjë ortak të ketë hise në mbretërimin e Tij.

[18:27] Të recitosh çka të është shpallur nga shkrimi i Zotëruesit tënd. Asgjë të mos i shfuqizojë fjalët e Tij, dhe të mos gjeni asnjë burim tjetër përkrah tij.

Grupet e mësimit të Kuranit

[18:28] Ta shtysh veten të jesh me ata që adhurojnë Zotëruesin e tyre ditë e natë, duke e kërkuar vetëm Atë. Mos i kthe sytë larg prej tyre, duke kërkuar kotësitë e kësaj bote. As të mos i bindesh dikujt zemrën e të cilit e bëmë të pavëmendshme ndaj lajmit tonë; dikujt që ndjek dëshirat e veta, dhe prioritetet e të cilit janë të pështjelluara.

Liri absolute e fesë

[18:29] Shpall: “Kjo është e vërteta nga Zotëruesi juaj,” dhe kush do le të besojë, dhe kush do le të mos besojë. Kemi përgatitur për shkelësit zjarr që krejtësisht do i mbështjellë ata. Kur ata bërtasin për ndihmë, do iu jepet lëng si acid i përqendruar që i djeg fytyrat. Çfarë pije e tmerrshme! Çfarë fati i tmerrshëm!

[18:30] Sa për ata që besojnë dhe çojnë jetë të drejtë, ne nuk ngelim së shpërblyeri ata që punojnë drejtësi.

[18:31] Ata kanë merituar kopshte Edeni ku rrjedhin lumenj. Ata do të zbukurohen aty me byzylykë ari, dhe do të veshin rroba mëndafshi dhe kadifeje të gjelbra, dhe do të çlirohen në mobilie të rehatshme. Çfarë shpërblimi i mrekullueshëm; çfarë banese e mrekullueshme!

Prona si idhull*

[18:32] Përmend për ta shembullin e dy burrave: i dhamë njërit prej tyre dy kopshte hardhish, të rrethuara me palma hurmash, dhe vumë të mbjella të tjera ndërmjet tyre.

*18:32-42 Kurani përmendë shumë shembuj të zotave të ndryshëm që njerëzit i adhurojnë përkrah Zotit; ato përfshijnë fëmijët (7:190), udhëheqësit dhe shkollarët fetarë (9:31), pronën (18:42), të shenjtit dhe profetët e vdekur (16:20-21, 35:14 & 46:5-6), dhe unin (25:43, 45:23).

[18:33] Të dy kopshtet i prodhuan frutat e tyre me kohë, dhe me bollëk, se ne e bëmë një lum që të rrjedhë përmes tyre.

[18:34] Një herë, pas të vjelave, ai me mburrje i tha shokut të tij: “Unë jam shumë më përparimtar se ti, dhe zotëroj më shumë respekt nga njerëzit.”

[18:35] Kur ai hyri në kopshtin e vet, i bëri keq vetes duke thënë, “Nuk mendoj se do të përfundojë kjo ndonjëherë.

[18:36] "Aq më shumë, mendoj që s’ka tjetër; Nuk mendoj që Orës (Përjetësisë) do i vij koha ndonjëherë. Edhe nëse kthehem te Zotëruesi im, do të (jem mjaft i zgjuar që të) kem një edhe më të mirë atje.”

[18:37] Shoku i tij i tha, përderisa diskutoi me të, “A nuk ke besuar në Atë që të krijoi nga dheu, pastaj nga një pikël, pastaj të përkreu në një burrë?

[18:38] "Sa për mua, Zoti është Zotëruesi im, dhe unë nuk do të ngritë asnjë zot përveç Zotëruesit tim.

Urdhër i rëndësishëm

[18:39] "Kur hyre në kopshtin tënd, është dashur të kesh thënë, ‘Kjo është çka Zoti më ka dhënë (Ma Sha Allah). Askush nuk ka fuqi përveç Zotit (La Kuvete Ila Billah).’ Ti mund të shohësh që unë kam më pak para dhe më pak fëmijë se ti.

[18:40] "Zotëruesi im mund të më japë më mirë se kopshti yt. Ai mund të dërgojë një stuhi të fortë nga qielli që e fshinë kopshtin tënd, duke e lënë krejtësisht shterpë.

[18:41] "Ose, uji i tij mund të fundoset më thellë, larg nga arritja jote.”

[18:42] Vërtetë, të mbjellat e tij u fshinë, dhe ai përfundoi me brejtje ndërgjegjeje, duke u qarë për çka kishte shpenzuar për të së koti, përderisa prona e tij shtrihej shterpë. Ai më në fund tha, “Ah sikur të mos e kisha ngritur pronën time si zot përkrah Zotëruesit tim.”

[18:43] Asnjë forcë në tokë nuk do të kishte mundur ta ndihmojë atë kundër Zotit, as nuk ishte e mundur për të që të pranojë ndonjë ndihmë.

[18:44] Kjo është për shkak se i vetmi Zotërues dhe sundues i vërtetë është Zoti; Ai furnizon shpërblimin më të mirë, dhe me Të është përfundimi më i mirë.

[18:45] Përmend për ta shembullin e kësaj jete si ujë që e zbresim nga qielli për të prodhuar bimët e tokës, pastaj ato shndërrohen në kashtë që bahet nga era. Zoti është i zoti t’i bëjë të gjitha gjërat.

Rirregullimi i prioriteteve tona

[18:46] Paratë dhe fëmijët janë gëzimet e kësaj jete, por punët e drejta furnizojnë shpërblim të përjetshëm nga Zotëruesi yt, dhe shpresë shumë më të mirë.

[18:47] Do të vij dita kur i fshijmë malet, dhe do të shohësh tokën shterpë. Do i mbledhim të gjithë ata, duke mos lënë asnjë prej tyre.

[18:48] Ata do të paraqiten para Zotëruesit tënd rresht. Keni ardhur te ne si individ, ashtu si ju krijuam në fillim. Në të vërtetë, kjo është çka ju pretenduat që nuk do të ndodhë kurrë.

[18:49] Regjistri do të paraqitet, dhe do i shohësh fajtorët të frikësuar nga përmbajtjet e tij. Ata do të thonë, “Mjerë ne. Si është e mundur që ky libër nuk lë asgjë, as të vogël as të madhe, pa e numëruar?” Ata do të gjejnë çdo gjë që e kishin bërë të sjellë përpara. Zotëruesi yt nuk është kurrë i padrejtë ndaj askujt.

Klasifikimi i krijesave të Zotit

[18:50] Iu thamë engjëjve, “Bini në përulje para Ademit.” Ata ranë në përulje, përveç Dreqit. Ai u bë xhin, se nuk iu bind porosisë së Zotëruesit të Tij.* A do të zgjedhni atë dhe pasardhësit e tij si zotërues në vend të Meje, edhe pse ata janë armiqtë tuaj? Çfarë zëvendësimi i tmerrshëm!

*18:50 Kur grindja e madhe në shoqërinë qiellore ndodhi (38:69), të gjitha krijesat u klasifikuan në engjëj, xhin, dhe njerëz (Shtojca 7).

[18:51] Nuk i lejova që të jenë dëshmitarë të krijimit të qiejve dhe tokës, as të krijimit të vetë atyre. As nuk i lejoj shpirtligjtë të punojnë në mbretërinë Time.*

*18:51 Zoti e dinte që Dreqi dhe përkrahësit e tij (xhinët dhe njerëzit) do të merrnin vendimin e gabuar. Prandaj ndodhi përjashtimi i tyre nga të qenit dëshmitarë të procesit të krijimit.

[18:52] Do të vij dita kur Ai thotë, “Thirrni ortakët e Mi, të cilët pretenduat të jenë zota përkrah Meje,” ata do i thërrasin ata, por nuk do iu përgjigjen. Një barrierë e pakalueshme do i ndajë ata nga njëri tjetri.

[18:53] Fajtorët do të shohin Ferrin, dhe do e kuptojnë që do të bien në të. Ata nuk do të kenë asnjë shpëtim nga aty.

Mosbesimtarët refuzojnë të pranojnë plotësinë e Kuranit

[18:54] Kemi përmendur në këtë Kuran çdo lloj shembulli, por qenia njerëzore është krijesa më grindavece.

[18:55] Asgjë nuk i parandaloi njerëzit nga besimi, kur udhëzimi iu erdhi atyre, dhe nga kërkimi i faljes së Zotëruesit të tyre, përveç që ata kërkuan të shohin të njëjtin (lloj të mrekullive) si gjeneratat paraprake, ose sfiduan të shohin ndëshkimin para tyre.

[18:56] Ne vetëm i dërgojmë të dërguarit thjeshtë si bartës të lajmeve të mira, si dhe si paralajmërues. Ata që nuk besojnë argumentojnë me shpifje për ta mposhtur të vërtetën, dhe i marrin provat dhe paralajmërimet e Mia si të kota.

Ndërhyrje Hyjnore

[18:57] Kush janë më të këqij se ata që iu kujtohen provat e Zotëruesit të tyre, pastaj i shpërfillin, pa e kuptuar çka janë duke bërë. Si pasojë, ne vëmë mburoja mbi zemrat e tyre për t’i parandaluar nga të kuptuarit (e Kuranit), dhe shurdhim në veshët e tyre. Pra, pa marrë parasysh çka ti bën për t’i udhëzuar ata, kurrë asnjëherë nuk udhëzohen.

[18:58] Prapëseprapë, Zotëruesi yt është Falës, plot mëshirë. Po t’i thërriste Ai ata në llogaridhënie për punët e tyre, Ai do i asgjësonte ata mu aty dhe atëherë. Por, Ai iu jep atyre një afat deri në një kohë specifike të paracaktuar; pastaj ata nuk mund të ikin.

[18:59] Mori shoqërish i kemi asgjësuar për shkak të shkeljeve të tyre; kemi caktuar kohë specifike për asgjësimin e tyre.

Mësime të vlefshme prej Moisiut dhe mësuesit të tij

[18:60] Moisiu i tha shërbëtorit të tij, “Nuk do të pushoj derisa të arrij në vendin ku dy lumenjtë takohen, pa marrë parasysh sa do të zgjasë.”

[18:61] Kur ata arritën te vendi ku ata u takuan, ata harruan peshkun e tyre, dhe ai e gjeti rrugën prapa për te lumi, tinëzisht.

[18:62] Kur ata e kaluan atë vend, ai i tha shërbëtorit të tij, “Le të hamë drekë. I gjithë ky rrugëtim na ka rraskapitur.”

[18:63] Ai tha, “A të kujtohet kur u ulëm pranë shkëmbit atje? Nuk i kushtova vëmendje peshkut. Ishte djalli që më bëri të harroj, dhe e gjeti rrugën prapa për në lum, çuditërisht.”

[18:64] (Moisiu) tha, “Ai ishte vendi që po e kërkonim.” Ata u kthyen nëpër hapa të vet.

[18:65] Ata gjetën një nga shërbëtorët tanë, të cilin e bekuam me mëshirë, dhe dhuruam mbi të nga vetë dituria jonë.

[18:66] Moisiu i tha atij, “A mund të vij pas teje, që të më mësosh pak nga dituria dhe udhëzimi që të është dhënë ty?”

[18:67] Ai tha, “Nuk mund të kesh durim me mua.

[18:68] "Si mund të durosh për diçka që nuk di?”

[18:69] Ai tha, “Do të më gjesh, dashtë Zoti, të durueshëm. Nuk do të kundërshtoj asnjë urdhër që më jep ti.”

[18:70] Ai tha, “Nëse më ndjek mua, atëherë të mos më pyesësh për asgjë, në mos zgjedhsha unë të të tregoj për atë.”

[18:71] Kështu ata të dy shkuan. Kur hipën në një anije, ai bëri një birë në të. Ai tha, “A bëre birë për t’i mbytur njerëzit e saj? Ke bërë diçka të tmerrshme.”

[18:72] Ai tha, “A nuk thash që nuk mund të kesh durim të jesh me mua?”

[18:73] Ai tha, “Pahiri. Mos më dëno se harrova; mos ji shumë i rreptë me mua.”

[18:74] Kështu vazhduan rrugën. Kur takuan një djalë të ri, e vrau. Tha, “Pse e vrave një njeri aq të pafajshëm, që nuk ka vrarë askënd? Ke bërë diçka të urryer.”

[18:75] Ai tha, A nuk të thash që nuk mund të kesh durim të jesh me mua?”

[18:76] Ai tha, “Nëse të pyes për diçka tjetër, atëherë mos më mbajë me ty. Ke parë mjaftë arsyetime nga unë.”

[18:77] Kështu ata vazhduan rrugën. Kur arritën në një shoqëri të caktuar, ata kërkuan ushqim nga njerëzit, por ata refuzuan të jenë mikpritës. Pas pak, ata gjetën një mur gati duke u rrëzuar, dhe ai e ndreqi atë. Ai tha, “Ti ke mundur të kërkosh pagë për atë!”

Ka arsye të mirë për gjithçka

[18:78] Ai tha, “Tash na duhet të ndahemi. Por unë do të shpjegoj ty çdo gjë për të cilën nuk pate durim.

[18:79] "Sa për anijen, ishte e peshkatarëve të varfër, dhe dëshirova ta bëj të dëmtuar. Ishte një mbret që po vinte pas tyre, që po e konfiskonte çdo anije, me forcë.

[18:80] "Sa për djalin, prindërit e tij ishin besimtarë të mirë, dhe e pamë që ai do i rëndonte ata me shkeljen dhe mosbesimin e tij.*

*18:80 Adolf Hitleri ishte një fëmijë tërheqës dhe në dukje i pafajshëm. Sikur të vdiste si fëmijë, shumë do të ishin vrerosur, dhe shumë do të kishin parashtruar në pyetje mençurinë e Zotit. Mësojmë nga këto mësime të thella që ka arsye të mirë pas çdo gjëje.

[18:81] "Deshëm që Zotëruesi yt të zëvendësojë në vend të tij një djalë tjetër; një që është më i mirë në drejtësi dhe dashamirësi.

[18:82] "Sa për murin, ishte i dy jetimëve në qytet. Nën të, ishte një thesar që iu takonte atyre. Për shkak se babai i tyre ishte njeri i drejtë, Zotëruesi yt deshi që ata të rriten dhe të arrijnë forcë të plotë, pastaj ta nxjerrin thesarin e tyre. E tillë është mëshira prej Zotëruesit tënd. Nuk e bëra asnjërën prej tyre nga vullneti im. Ky është shpjegimi i gjërave për të cilat nuk pate durim.”

Dhul-Kernejni: Ai me dy brirët ose dy gjeneratat

[18:83] Të pyesin për Dhul-Kernejnin. Thuaj, “Do t’ju kallëzoj ca nga historia e tij.”

[18:84] I dhamë atij autoritet në tokë, dhe e furnizuam atë me lloj lloj mjetesh.

[18:85] Pastaj, ai e ndoqi një rrugë.

[18:86] Kur arriti perëndimin e largët, e gjeti diellin duke perënduar në një oqean të gjerë, dhe gjeti njerëz atje. Ne thamë, “O Dhul-Kernejn, mund të sundosh si të duash; ose ndëshko, ose ji i sjellshëm me ta.”

[18:87] Ai tha, “Sa për ata që shkelin, do i ndëshkojmë; pastaj, kur kthehen te Zotëruesi i tyre, Ai do i parashtrojë në më shumë ndëshkim.

[18:88] "Sa për ata që besojnë dhe çojnë jetë të drejtë, ata pranojnë shpërblim të mirë; do i trajtojmë mirë.”

[18:89] Pastaj ai ndoqi një rrugë tjetër.

[18:90] Kur arriti në lindjen e largët, ai e gjeti diellin duke lindur në njerëz që nuk kishin asgjë për t’i strehuar prej tij.

[18:91] Natyrisht që ne ishim tërësisht të vetëdijshëm për çdo gjë që ai gjeti.

[18:92] Ai pastaj ndoqi një rrugë tjetër.

[18:93] Kur ai arriti në luginën ndërmjet dy vargmaleve, ai gjeti njerëz gjuha e të cilëve ishte mezi e kuptueshme.

Gogu dhe Magogu*

[18:94] Ata thanë, “O Dhul-Kernejn, Gogu dhe Magogu janë korruptues të tokës. A mund të të paguajmë që të krijosh një barrierë ndërmjet neve dhe atyre?”

*18:94-98 Njëra prej detyrave të të Dërguarit të Zotit të Besëlidhjes ishte që të thotë që Gogu dhe Magogu, shenja e fundit para fundit të botës, do të rishfaqet në vitin 2270 Pas Lindjes së Krishtit (1700 Pas Hixhrës), vetëm 10 vjet para fundit. Vini re që Gogu dhe Magogu ndodhin në Suret 18 dhe 21, saktësisht 17 strofa para fundit të secilës sure, duke përfaqësuar 17 shekuj hënor (shih 72:27 dhe Shtojcën 25).

[18:95] Ai tha, “Zotëruesi im më ka dhënë dhurata të mëdha. Nëse bashkëpunoni me mua, do të ndërtoj një pendë ndërmjet juve dhe atyre.

[18:96] "Më sillni masa hekuri.” Kur ai e mbushi hapësirën ndërmjet dy vargmaleve, ai tha, “Fryni.” Kur u skuq nga nxehti, ai tha, “Më ndihmoni të derdhë tunxh mbi të.”

[18:97] Pra, ata nuk mund të ngjiteshin në të, e as të bënin bira në të.

[18:98] Ai tha, “Kjo është mëshirë nga Zotëruesi im. Kur t’i vij koha profecisë së Zotëruesit tim, Ai do e bëjë pendën të rrënohet. Profecia e Zotëruesit tim është e vërtetë.”

[18:99] Në atë kohë, do i lëmë ata ta pushtojnë njëri tjetrin, pastaj do i bihet bririt, dhe do i mbledhim ata të gjithë së bashku.

[18:100] Do t’ua paraqesim Ferrin, në atë ditë, mosbesimtarëve.

[18:101] Ata janë ata sytë e të cilëve ishin tepër të mbuluar për të parë lajmin Tim. As nuk mund të dëgjonin.

[18:102] A mendojnë ata që nuk besojnë se mund të shpëtojnë me ngritjen e shërbëtorëve të Mi si zota përkrah Meje? Kemi përgatitur për mosbesimtarët Ferr si vendbanim të përhershëm.

Këqyrne veten

[18:103] Thuaj, “A t’ju tregoj kush janë humbësit më të këqij?

[18:104] "Ata janë ata punët e të cilëve në këtë jetë janë krejtësisht të humbura, por ata mendojnë se po bëjnë mirë.”

[18:105] Të tillë janë ata që nuk besuan në shpalljet e Zotëruesit të tyre dhe në takimin me Të. Prandaj, punët e tyre janë të kota; në Ditën e Ringjalljes, ata nuk kanë peshë.

[18:106] Pagesa e tyre e drejtë është Ferr, si kompensim për mosbesimin e tyre, dhe për që i tallën shpalljet e Mia dhe të dërguarit e Mi.

[18:107] Sa për ata që besojnë dhe çojnë jetë të drejtë, ata kanë merituar Parajsë të hareshme si banesë të tyre.

[18:108] Përgjithmonë banojnë aty; ata kurrë nuk do të dëshirojnë ndonjë zëvendësim tjetër.

Kurani: Krejt çka na duhet

[18:109] Thuaj, “Sikur të ishte oqeani ngjyrë për fjalët e Zotëruesit tim, oqeani do të harxhohej, para se fjalët e Zotëruesit tim të harxhoheshin, edhe nëse e dyfishojmë furnizimin e ngjyrës.”

[18:110] Thuaj, “Unë nuk jam asgjë më shumë se një njeri si ju, që është frymëzuar që zoti juaj është një zot. Ata që shpresojnë ta takojnë Zotëruesin e tyre të punojnë drejtësi, dhe kurrë të mos adhurojnë asnjë tjetër zot përkrah Zotëruesit të tij.”